مدح و ولادت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
امشب خدا بر خاک؛ بـاران هدیه داده بر ظـلـمتِ دل، مـاهِ تـابـان هـدیه داده خـورشـید روشن کرده در جـشن تولد در مـجـلـسِ آئـیـنـه بـندان... هـدیه داده تـفـسـیـر کـرده آیـهٔ پـنـجِ قـصص* را حُـسـنِ خـتـام آورده، قـرآن هـدیه داده از نـسلِ کـعـبه رونـمایی کـرده امشب عـیسی برایش مُـرده و جان هدیه داده یوسـف خـبر آورده این را که خـداوند بر کـلـبهٔ احـزان، گـلـسـتـان هدیه داده آمد همان نوری که در آغوشِ نرجس بر بـیـنـوایـانِ جـهـان، نـان هـدیه داده امشب امـامِ عـسـکـری شد مـیـزبان و یک کربلا بر هر چه مهمان هدیه داده در سـامـرا خـیـلِ أطـبّا صف کـشـیدند آقـا بـه اهـلِ درد؛ درمــان هـدیـه داده در جـمکـران دل بُـرده از ادیانِ دیگر بـر کـربـلا خـیـلِ مـسـلـمان هدیه داده عـرشِ بـرین بر اهـلِ عـالـم یک امـامِ فـوقِ مـلائک، فـوقِ انـسـان هدیه داده افـلاک؛ ذکـرِ یـا أبــاصـالــح گــرفـتـه بر خـاکـیـان خـیـرِ فـراوان هدیه داده! |